Grupa Azoty SIARKOPOL eksportuje surowiec statkami PŻM – jak to z siarką było….

Dodano: 28 paź 2015, 23:58

W 2015 roku Grupa Azoty Kopalnie i Zakłady Chemiczne Siarki „Siarkopol” S.A. polskimi statkami eksportuje do Maroka ponad 300 tysięcy ton siarki granulowanej i pastylkowanej. Masowce PŻM załadowaną w Gdańsku siarkę przewożą do portów marokańskich Safi oraz Jorf Lasfar.
Grupa Azoty SIARKOPOL to jedyny na świecie producent, który prowadzi kopalniane wydobycie siarki. Surowiec wydobywany metodą podziemnego wytopu cechuje się jakością powyżej światowych norm, przewidujących 99,95 proc. czystości. Spółka produkująca siarkę w postaci płynnej, granulowanej, mielonej, płatkowanej i pastylkowanej eksportuje ok. 70 proc. swojej produkcji.
Siarka w postaci granulowanej i pastylkowanej trafia do marokańskiego odbiorcy statkami przeznaczonymi do przewozu suchych ładunków masowych. Grupa Azoty w bieżącym roku rozszerzyła współpracę z PŻM, zwiększając wolumen przewożonych surowców.
„Opierając się strategicznie na rodzimych firmach osiągamy gwarancję dobrego wykonania i bezpieczeństwa dostaw, a tym samym wzmacniamy naszą pozycję na światowym rynku” – powiedział Marek Kapłucha, wiceprezes zarządu Grupy Azoty.
Transport polskiej siarki przez statki PŻM zarówno w postaci suchej jak i płynnej ma długą historię.
W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku w Polsce wydobywano ok.5 mln ton siarki, z czego 70 proc. wysyłano na eksport, w tym znaczną część drogą morską. W 1954 roku na potrzeby wydobywania i przetwarzania siarki powstała firma „Siarkopol”, a dla stworzenia warunków do przewozów morskich siarki w 1970 roku utworzono dział na prawach Zakładu w Gdańsku (przekształcony w 1973 roku w Przedsiębiorstwo Przemysłowo-Handlowe „Siarkopol” w Gdańsku).
Na początku 1970 roku Siarkopol zwrócił się do Polskiej Żeglugi Morskiej z propozycją podpisania długoterminowej umowy dotyczącej przewozów siarki w stanie suchym i płynnym. Za optymalny dla obsługi eksportu polskiej płynnej siarki przyjęto w połowie lat siedemdziesiątych tonaż liczący cztery statki o nośności około 10 tys. DWT. Jednostki te wchodziły do eksploatacji w następującej kolejności: m/t „Tarnobrzeg” – 1.10.1973, m/t „Siarkopol” – 10.04.1974, m/t „Profesor K. Bohdanowicz” – 17.12.1974 oraz m/t „Zagłębie Siarkowe” – 17.08.1976. Każdy z tankowców posiadał cztery zbiorniki do przewozu płynnej siarki, utrzymywanej w temperaturze ok. 140 st. C. Jednorazowo statki te mogły przewieźć 5607 metrów sześciennych płynnego surowca („Tarnobrzeg” i „Siarkopol”) lub 5543 m. sześć. („Profesor K. Bohdanowicz” i „Zagłębie Siarkowe”). Wszystkie jednostki pomalowano na kolor żółty, a na ich burtach umieszczono napis POLTANK. Przewoziły one surowiec między terminalem w Gdańsku a portami zachodnioeuropejskimi. Pływały we flocie PŻM aż do lat 90. a ich kontynuatorami były siarkowce zbudowane w nieistniejącej dziś Stoczni Szczecińskiej (Penelope, Mitrope, Kaliope).