Prezydent RP podpisał ustawę o ratyfikacji konwencji AGN

Dodano: 25 sty 2017, 8:33

23 stycznia br. Prezydent RP Andrzej Duda podpisał ustawę o ratyfikacji konwencji AGN.
Informacja o ustawie z dnia 15 grudnia 2016 r. o ratyfikacji Europejskiego porozumienia w sprawie głównych śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym(AGN), sporządzonego w Genewie dnia 19 stycznia 1996 r.
Istotnym celem AGN jest ustanowienie ram prawnych niezbędnych do ustalenia skoordynowanego planu rozwoju i budowy sieci śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym, na podstawie uzgodnionych parametrów dotyczących infrastruktury.
Sieć ujęta w Porozumieniu AGN podzielona jest na dziewięć głównych wodnych ciągów transportowych o długości ponad 27 tys. km, które łączą porty ponad 37 krajów europejskich. Na terytorium Polski, w ramach europejskiego systemu śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym, znajdują się odcinki trzech głównych szlaków wodnych, tj.: (1) Droga wodna E30 – przebiegająca Odrzańską Drogą Wodną, łączącą Morze Bałtyckie w Świnoujściu z Dunajem w Bratysławie, (2) Droga wodna E40 – łącząca Morze Bałtyckie od Gdańska z Morzem Czarnym w Odessie oraz (3) Droga Wodna E70 – łącząca Odrę z Zalewem Wiślanym i stanowiąca część europejskiego szlaku komunikacyjnego wschód-zachód łączącego Kłajpedę z Rotterdamem.
Porozumienie wskazuje również dwanaście portów śródlądowych o międzynarodowym znaczeniu zlokalizowanych w dziesięciu miastach Polski: Świnoujście, Szczecin, Kostrzyn, Wrocław, Koźle, Gliwice, Gdańsk, Bydgoszcz, Warszawa, Elbląg.
Wykaz śródlądowych dróg wodnych określonych w Porozumieniu jest spójny z postanowieniami zawartymi w przyjętych uchwałą nr 79 Rady Ministrów z dnia 14 czerwca 2016 r. „Założeniach do planów rozwoju śródlądowych dróg wodnych w Polsce na lata 2016–2020 z perspektywą do roku 2030”. Wymienione w AGN drogi wodne na terenie Polski, z wyjątkiem krótkich odcinków na dolnej Odrze i dolnej Wiśle, nie spełniają minimalnych międzynarodowych warunków żeglowności określonych przez Porozumienie. Jednakże w myśl art. 2 tego Porozumienia zaliczenie ich do dróg wodnych międzynarodowego znaczenia jest możliwe przy wskazaniu, że działanie to jest uzasadnione koniecznością włączenia wybranych polskich dróg wodnych do europejskiej sieci dróg wodnych. Polska, jako członek Porozumienia, zobowiązuje się do zapewnienia na objętych Porozumieniem drogach wodnych warunków nawigacyjnych spełniających kryteria właściwe dla śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym, tzw. klasy „E” odpowiadającej co najmniej IV klasie żeglowności. Termin realizacji tego zobowiązania nie jest określony.
Przystąpienie Polski do Porozumienia AGN ma być krokiem w kierunku realizacji postanowień Planu utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu. Oznacza to dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i oszczędnego systemu transportu, czyli uwzględnienie strategii Unii Europejskiej dotyczącej rozwoju transportu, zgodnie z którą:
(1) do 2030 r. 30% drogowego transportu towarów na odległościach dłuższych niż 300 km., należy przenieść na inne środki transportu, np. transport wodny lub kolej, zaś do 2050 r. powinno tak funkcjonować ponad 50% tego typu transportu oraz (2) do 2030 r. stworzona będzie w pełni funkcjonalna ogólnounijna, multimodalna sieć bazowa TEN-T (transeuropejskiej sieci transportowej), zaś do 2050 r. nastąpi osiągnięcie wysokiej jakości i przepustowości tej sieci, jak również stworzenie odpowiednich usług informacyjnych.
W wymiarze strategicznym dla gospodarki Polski, głównym beneficjentem rozwoju transportu śródlądowego będą dynamicznie rozwijające się najważniejsze porty morskie, dla których będzie on – oprócz transportu kołowego i szynowego – integralną gałęzią transportu zapewniającą efektywne połączenie z zapleczem. Inwestycje w infrastrukturę wykorzystywaną przez żeglugę śródlądową przyczynią się do wzrostu produkcji środków transportu oraz wystąpienia znaczących efektów mnożnikowych z rozwoju turystyki i rekreacji, które będą źródłem dochodów budżetu państwa i budżetów samorządów.
Zakłada się, że źródłem finansowania inwestycji na drogach wodnych będą m.in. środki pochodzące z: (1) budżetu Unii Europejskiej z programów takich jak CEF i z innych programów finansowanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego lub Funduszu Spójności (w tym na rozwój sieci TEN-T), (2) instrumentów finansowych (np. w ramach Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych), (3) źródeł prywatnych (w tym od przedsiębiorców, w szczególności zainteresowanych zagospodarowaniem energetycznego potencjału rzek, właścicieli portów lub przedsiębiorstw logistycznych, w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego), (4) budżetów samorządów terytorialnych oraz (5) budżetu państwa lub funduszy celowych (głównie jako źródło wkładu własnego do przedsięwzięć współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej).
Europejskie porozumienie o głównych śródlądowych drogach wodnych o znaczeniu międzynarodowym zawiera 18 artykułów oraz 3 załączniki, w których określone zostały główne warunki oraz zakres rzeczowy Porozumienia.
Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Źródło: Kancelaria Prezydenta RP